عفونت ناخن پا

دارو درمانی برای عفونت ناخن پا

با توجه به انواع عفونت ناخن پا، درمان برای عفونت قارچی ناخن و عفونت باکتریایی ناخن متفاوت است. در بخش درمان، تمامی روش‌ها را با توجه به نوع عفونت دسته بندی کردیم تا در وقت شما  عزیزان صرفه جویی کنیم.

دارو درمانی برای عفونت قارچی ناخن

داروهای قارچ ناخن به دوسته موضعی و خوراکی تقسیم می‌شوند.

لاک ضد قارچ

سیکلوپیروکس یا آمورولفین لاک‌هایی هستند که مستقیماً روی ناخن زده می‌شوند. این روش به خصوص برای عفونت‌هایی که فقط قسمت جلویی ناخن را درگیر کرده‌اند، بسیار مؤثر است.

پماد برای قارچ ناخن

پمادهای کلوتریمازول یا تربینافین موضعی برای عفونت‌های سطحی پوست اطراف ناخن و خود ناخن تجویز می‌شوند.

مراحل استفاده از پماد ضد قارچ:

1. قبل از استفاده، ناخنی که نیاز به مصرف پماد دارد را با آب و صابون یا سرم شستشوی نرمال سالین بشورید. (سرم شستشو نیازی به نسخه ندارد)
2. محل زخم را با باد خنک سشوار به‌ خوبی خشک کنید.
3. کمتر از یک بند انگشت از پماد را با گوش پاک کن به دور تا دور ناخن عفونت کرده بزنید.
4. اگر پماد به درستی استفاده شود، یک لایه نازک از آن روی ناخن کافی است.
5. اجازه دهید پماد به‌صورت طبیعی جذب شود؛ نیازی به باند یا پانسمان نمی‌باشد.

قرص برای عفونت قارچی ناخن پا

برای عفونت‌های گسترده، عمیق یا مقاوم به درمان‌های موضعی، پزشک داروهای خوراکی را تجویز می‌کند. این داروها از طریق جریان خون به بستر ناخن می‌رسند و عفونت را از داخل بدن از بین می‌برند.

• ایتراکونازول
• تربینافین
• فلوکونازول

دارو درمانی برای عفونت باکتریایی ناخن

داروهای عفونت باکتریایی ناخن پا به دو دسته موضعی و خوراکی تقسیم می‌شوند.

پماد برای عفونت باکتریایی

پماد موپیروسین یک نسخه جدید و کامل از آنتی بیوتیک‌های موضعی است که طیف بسیار وسیعی از باکتری‌ها را درمان می‌کند. در حال حاضر این پماد مناسب‌ترین انتخاب برای درمان موضعی عفونت ناخن پا می‌باشد.

• قبل از استفاده، ناخنی که نیاز به مصرف پماد دارد را با آب و صابون یا سرم شستشوی نرمال سالین بشورید. (سرم شستشو نیازی به نسخه ندارد)
• محل زخم را با باد خنک سشوار به‌ خوبی خشک کنید.
• کمتر از یک بند انگشت از پماد را با گوش پاک کن به دور تا دور ناخن ناخن عفونت کرده بزنید.
• اگر پماد به درستی استفاده شود، یک لایه نازک از آن روی زخم کافی است.
• اجازه دهید پماد به‌صورت طبیعی جذب شود؛ نیازی به باند یا پانسمان نمی‌باشد.
• پماد موپیروسین با نام‌های تجاری دیگر مانند باکتروماد، موپیتاپ و موپیکا نیز شناخته می‌شود.

قرص آنتی بیوتیک برای عفونت ناخن پا (باکتریایی)

برای عفونت‌های شدید، گسترده و مقاوم به درمان‌های موضعی، داروهای خوراکی تجویز می‌شوند. این داروها از طریق جریان خون به بستر ناخن می‌رسند و با عفونت از داخل بدن مبارزه می‌کنند.

سفالکسین، کلیندامایسین و کو آموکسی کلاو داروهای خوراکی برای عفونت باکتریایی ناخن هستند.

*تذکر: این داروها باید حتماً با تجویز پزشک مصرف شوند، زیرا ممکن است عوارض جانبی مانند تأثیر بر کبد داشته باشند. پزشک ممکن است قبل و در طول درمان آزمایش‌های خون دوره‌ای را برای بررسی عملکرد کبد تجویز کند.

روش‌های غیرجراحی پیشرفته

این روش‌ها معمولاً برای عفونت‌های قارچی مقاوم که به درمان‌های دارویی پاسخ نداده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• لیزر قارچ ناخن

 این روش یک درمان غیرتهاجمی و مؤثر برای عفونت‌های قارچی است. لیزر با تاباندن پالس‌های نوری به ناخن، قارچ‌ها را از بین می‌برد. لیزردرمانی معمولاً در چند جلسه و بدون نیاز به بی‌حسی انجام می‌شود.

• دبریدمان

 این روش یک درمان سرپایی برای قارچ ناخن می‌باشد که در آن پزشک بخش‌های ضخیم و مرده ناخن را با ابزارهای مخصوص می‌تراشد. این کار به نفوذ بهتر داروهای موضعی کمک می‌کند، فشار روی بستر ناخن را کم کرده و درد را کاهش می‌دهد.

• ارتونیل

ارتونیل ناخن یا ارتودنسی ناخن نوعی روش درمانی غیر تهاجمی است که به وسیله نصب یک یا دو سیم روی ناخن، شکل ناخن را اصلاح می‌کند. این متد درمانی با اصلاح انحنای ریشه ناخن، از هرگونه ناهنجاری ناخن یا فرو رفتگی ناخن در گوشت جلوگیری می‌کند. درمان با ارتونیل بین 3 الی 6 ماه زمان می‌برد و فاقد هرگونه درد، خونریزی و دوره‌ی نقاهت می‌باشد.

جراحی عفونت ناخن پا

جراحی ناخن یک راهکار تهاجمی است که معمولاً به عنوان آخرین گزینه درمانی برای موارد شدید یا مقاوم به درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از این روش، برداشتن کامل یا جزئی ناخن آسیب‌دیده برای دسترسی مستقیم به بستر ناخن و از بین بردن عفونت است.

• کشیدن ناخن

در این روش پس از تزریق بی‌حسی، پزشک تمام یا قسمتی از ناخن آلوده را برمی‌دارد. این کار به پزشک اجازه می‌دهد تا به طور مستقیم به بستر ناخن دسترسی پیدا کرده و عفونت‌های قارچی و باکتریایی ریشه‌دار را درمان کند.

• سوزاندن ریشه ناخن

در موارد نادر، اگر عفونت باکتریایی به بافت‌های زیرین سرایت کرده باشد، ممکن است جراحی برای برداشتن بافت عفونی‌شده یا تخلیه آبسه ضروری باشد. همچنین، برای جلوگیری از رشد مجدد ناخن عفونی، ممکن است بستر ناخن سوزانده شود.

 چه زمانی جراحی برای درمان عفونت ناخن توصیه می‌شود؟

1. عفونت باعث درد شدید، تورم و التهاب شده باشد.
2. ناخن به قدری ضخیم شده باشد که داروهای موضعی نتوانند به آن نفوذ کنند.
3. عفونت به بستر ناخن آسیب رسانده باشد.
4. سایر روش‌های درمانی پس از چندین ماه نتیجه‌بخش نباشند.

درمان‌ خانگی عفونت ناخن پا

این روش‌ها به خصوص در مراحل اولیه عفونت می‌توانند کمک‌کننده باشند، اما معمولاً جایگزین درمان‌های پزشکی نیستند و بیشتر به عنوان مکمل استفاده می‌شوند.

• سرکه سفید یا سیب: غرقاب کردن پا در محلول آب گرم و سرکه (با نسبت ۱ به ۱) به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در روز می‌تواند به کاهش رشد قارچ کمک کند.
• روغن درخت چای: این روغن به دلیل خواص ضد قارچی قوی شناخته شده است. چند قطره از آن را با یک روغن حامل مانند روغن نارگیل مخلوط کرده و روزی دو بار روی ناخن بمالید.
• عصاره سیر و پیاز: این مواد دارای خواص ضد میکروبی طبیعی هستند. قرار دادن تکه‌های خرد شده یا عصاره تازه آن‌ها روی ناخن برای مدت کوتاه می‌تواند مفید باشد.

مراقبت‌های درمانی و نکات کلیدی

درمان تنها بخشی از فرآیند است. مراقبت‌های روزانه و رعایت نکات بهداشتی برای جلوگیری از عود عفونت ضروری هستند.

• مهم‌ترین گام، مصرف منظم و کامل داروها طبق دستور پزشک است، حتی اگر علائم بهبودی زودتر ظاهر شوند.
• بعد از شستشو، پاها و به ویژه فضای بین انگشتان را به طور کامل خشک کنید. رطوبت محیطی ایده‌آل برای رشد قارچ است.
• از پوشیدن کفش‌های تنگ که تعریق پا را افزایش می‌دهند، خودداری کنید. کفش‌های باز و جوراب‌های نخی به خشک ماندن پا کمک می‌کنند.
• برای جلوگیری از انتقال عفونت، از حوله، ناخن‌گیر، جوراب و سایر وسایل شخصی خود به صورت مجزا استفاده کنید.
•  ناخن‌ها را به طور منظم و به روش صحیح کوتاه کنید تا از تجمع آلودگی در زیر آن‌ها جلوگیری شود. دقت داشته باشید که ناخن پس از کوتاه شدن باید به صورت یک خط صاف باشد نه هلالی شکل.